Polish Institute of Advanced Studies (PIASt)

Stefano Gulizia jest historykiem nowożytnej nauki i filozofii.

Ai-Gul Seitenova jest niezależnym konsultantem ds. ekonomii i planowania strategicznego w Kazachstanie.

Claudia Rossignoli wykłada włoską literaturę średniowieczną i renesansową na Uniwersytecie St Andrews - najstarszym uniwersytecie w Szkocji.

Massimo Leone jest profesorem semiotyki, semiotyki kulturowej i semiotyki wizualnej na Wydziale Filozofii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu w Turynie we Włoszech oraz profesorem semiotyki na Wydziale Języka i Literatury Chińskiej na Uniwersytecie Szanghajskim w Chinach.

Yanna B. Popova uzyskała doktorat w zakresie nauk językowych i literatury na Uniwersytecie Oksfordzkim w 2002 r.

Doktor Gennadii Korolov jest historykiem i politologiem w Instytucie Historii Ukrainy Narodowej Akademii Nauk Ukrainy w Kijowie i współpracownikiem projektu ERC „Autonomia nieterytorialna jako ochrona mniejszości w Europie” (Wiedeń).

Tuvia Friling jest profesorem w Instytucie Badawczym Ben-Guriona na Uniwersytecie Ben-Guriona w Negev, Izrael.

Michal Valčo jest profesorem religioznawstwa na Wydziale Teologii Greckokatolickiej Uniwersytetu Preszowskiego w Preszowie (Słowacja).

Pierre O. Juhel uzyskał tytuł doktora historii starożytnej na Université Paris-Sorbonne (Paris IV) w 2007 roku.

Profesor Oleksandr Fisun jest kierownikiem Wydziału Nauk Politycznych Narodowego Uniwersytetu VN Karazin Charków w Ukrainie.

Liliia Korol jest profesorem nadzwyczajnym psychologii na Wydziale Komunikacji Międzykulturowej na Uniwersytecie Narodowym Akademii Ostrogskiej.

Darya Malyutina otrzymała tytuł doktora geografii w University College London w 2013 roku.

Profesor Marcos Silber jest starszym wykładowcą na Wydziale Historii Żydów Uniwersytetu w Hajfie.

Anca Șincan zdobyła tytuł doktora w dziedzinie nauk historycznych na Central European University (CEU) w Budapeszcie za badania nad religią w komunistycznej Rumunii.

Antonino Bondì jest współpracownikiem naukowym w Institut Marcel Mauss/EHESS (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales) w Paryżu i Ecole Normale Supérieur de Lyon (Francja).

Francisca de Haan jest profesorką studiów genderowych i historii na Central European University (CEU).

Costis Dallas jest profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Informacji Uniwersytetu w Toronto i założycielem zespołu badawczego w Digital Curation Unit (DCU), IMSI-Athena Research Center w Atenach.

Victor Krasilshchikov ukończył Wydział Ekonomiczny Uniwersytetu Moskiewskiego w 1977 roku.

Ana Ljubojević jest stypendystką programu stypendialnego organizowanego przez European Institutes for Advanced Study (EURIAS) i swoje badania realizuje w Polskim Instytucie Studiów Zaawansowanych PIASt.

Mihaela Gligor studiowała filozofię na Uniwersytecie Babes-Bolyai w Cluj-Napoca w Rumunii, gdzie w roku 2006 uzyskała tytuł doktora filozofii w 2006 r.

Francesco Coniglione jest profesorem historii filozofii na Uniwersytecie w Katanii.

Gholamreza Karamian uzyskał tytuł doktora archeologii na temat późnej prehistorii i wczesnej protohistorii w kontekście irańskim i indyjskim w 2006 roku.

Profesor Oleg Yarosh uzyskał tytuł doktora filozofii w zakresie antropologii filozoficznej w Instytucie Filozofii Narodowej Akademii Nauk Ukrainy w Kijowie w 2002 r.

Alexandra Yatsyk studiowała socjologię na Kazańskim Uniwersytecie Państwowym.

Ksenia Robbe ukończyła studia na Uniwersytecie w Sankt Petersburgu w Rosji w zakresie Studiów Afrykanistycznych, filologii angielskiej i translatoryki.

Krisztina Rábai jest historykiem, filologiem klasycznym i specjalistą w zakresie książki dawnej.

Aleksandr Musin studiował historię i archeologię średniowieczną na Uniwersytecie w Saint-Petersburgu, gdzie w 1992 r. uzyskał tytuł magistra historii.

Kendra Willson obroniła doktorat w zakresie języków skandynawskich i literatury na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w 2007 roku.

Profesor Catherine Gousseff jest historykiem, pracownikiem naukowym Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS), członkiem Instytutu Studiów Rosyjskich, Wschodnio-Europejskich i Azjatyckich (CERCEC) w EHESS (École des Hautes Études en Sciences Sociales) w Paryżu.

Katharina Friedla doktorat obroniła w Instytucie Historii Europy Wschodniej i Żydowskiej na Wydziale Historii Uniwersytetu w Bazylei w Szwajcarii.

Doktor Marie Pecorari od 2009 r. jest profesorem nadzwyczajnym studiów amerykańskich na Sorbonie.

Darya Malyutina otrzymała tytuł doktora geografii w University College London w 2013 roku.

Srđan M. Jovanović uzyskał doktorat w Uniwersytet Palackiego w Ołomuńcu w Czechach, gdzie przez pewien czas uczył i prowadził badania.

Andreas Böhn jest profesorem literatury i medioznawstwa w Uniwersytecie Karlsruhe (KIT).

Cătălin Avramescu studiował filozofię w Uniwersytecie w Bukareszcie, gdzie w 1998 r. uzyskał tytuł doktora. w 1998 r. na podstawie rozprawy o skończoności i nieładzie w teorii umowy społecznej od Hobbesa do Rousseau.

Profesor Sinkwan Cheng otrzymała 12 zewnętrznych stypendiów i grantów na swoją pracę naukową (w tym stypendium Rockefellera i stypendium DAAD).

Sven Eliaeson uzyskał doktorat z nauk politycznych na Uniwersytecie w Uppsali w 1982 roku.

Vladislav Inozemtsev w 1989 r. skończył studia na Wydziale Ekonomii Państwowego Uniwersytetu im. Łomonosowa, gdzie w 1994 r. obronił też doktorat.

Prof. dr hab. Pascal Dubourg Glatigny prowadził badania w European University Institute we Florencji, a obecnie pracuje w Centre Alexandre Koyré, (EHESS - École des Hautes Études en Sciences Sociales), Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS).

Naomi Mandel studiowała literaturę angielską i amerykańską oraz pedagogikę fortepianową w Uniwersytecie w Tel Aviwie.

Michael G. Müller jest emerytowanym profesorem Wydziału Historii w Martin Luther University Halle-Wittenberg w Niemczech.

Tamara Caraus obroniła doktorat w 2001 r. w Uniwersytecie Bukareszteńskim, z którym nadal jest związana.

Sergey Toymentsev obronił w 2014 r. doktorat z literatury porównawczej w Rutgers University.

Alexander de Castro studiował prawo w Brazylii (w Maringá I Florianópolis), a doktorat z teorii i historii prawa uzyskał w Uniwersytecie we Florencji (Włochy).

Edward Waysband otrzymał stopień doktora w 2010 r. na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie w zakresie problematyki Rosji i Europy Wschodniej.

Profesor Mikhail Khorkov pracuje na Wydziale Historii Filozofii Zachodniej w Instytucie Filozofii Rosyjskiej Akademii Nauk. Studiował historię i filozofię w Moskwie i Karlsruhe, a następnie otrzymał doktorat w Instytucie Filozofii Rosyjskiej Akademii Nauk w Moskwie.

Dr Anna Szołucha studiowała stosunki międzynarodowe i politologię w St Andrews i Toronto. W roku 2009 otrzymała tytuł magistra na Uniwersytecie St Andrews w Szkocji. W 2014 obroniła doktorat na National University of Ireland w Maynooth.

Prof. Victor Rosenthal pracuje w Instytucie Marcela Maussa, należącego do CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique) i do École des Hautes Études en Sciences Sociales. Studiował psychologię, matematykę i filozofię na Uniwersytecie w Tel Awiwie, a potem psychologię i neuropsychologię w Paryżu (MA z psychologii eksperymentalnej i doktorat z  psychologii kognitywnej (PhD), gdzie także otrzymał habilitację (Université René Descartes – Paris V).

Prof. Riccardo Pozzo ukończył filozofię na Uniwersytecie w Mediolanie w 1983 roku, doktorat obronił na Universität des Saarlandes w 1988 roku, a w 1995 r. habilitował się na Uniwersytecie Trier. W 1996 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby uczyć filozofii niemieckiej w Szkole Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Ameryki (the Catholic University of America). W 2003 roku wrócił do Włoch, by objąć Katedrę Historii Filozofii na Uniwersytecie w Weronie.

Dr hab. Michael G. Esch w latach 1981-1990 studiował historią nowoczesną i średniowieczną oraz filologię niemiecką w Düsseldorfie. W 1996 r., po dłuższych pobytach studyjnych w Krakowie i Warszawie, obronił doktorat z historii na Uniwersytecie Heinricha Heinego w Düsseldorfie. W 2011 r. uzyskał habilitację. Od 2005 roku pracuje jako niezależny historyk i tłumacz. W latach 2001-2004 i 2011-2013 był pracownikiem naukowym w Centrum Marca Blocha.

Prof. Ian Wood swój doktorat uzyskał w Corpus Christi College w Oksfordzie. W latach 1974-1976 przebywał na stypendium badawczym w Instytucie Badań Historycznych. Praca była poświęcona Avitusowi – biskupowi i pisarzowi żyjącemu na przełomie V i VI wieku. Był on autorem listów i wierszy, które są kluczowe dla zrozumienia porzymskiej kultury Zachodu w latach 470-530. W roku 1976 rozpoczął pracę w Uniwersytecie w Leeds jako wykładowca i tu już pozostał (w latach 1989-95 jako starszy wykładowca a od 1995 jako profesor historii wczesnośredniowiecznej).